Wildebeest Route

Ondanks het gebrul in het begin van de nacht, hadden we toch goed geslapen. Gisterenavond waren we een aantal uur op voorhand in de bar om het voetbal te bekijken en daar kregen we een tip van een medewerker van de lodge: de wildebeest route. Dit is een selfdrive voor jeeps van 46km waar je veel dieren kan spotten. Zo gezegd, zo gedaan: om 10u gaven we onze gegevens aan de receptie van onze lodge en weg waren we.

De selfdrive begon aan de overkant van de lodge. We verlieten de geëffende paden en trokken de savanne in. We gebruikten eindelijk eens de jeep waarvoor hij diende. De weg kronkelde dieper en dieper het landschap in en na een halfuur zagen we het eerste viewpoint. We volgden de weg, maar het werd ruwer en ruwer. Helaas zagen we weinig dieren aan dit viewpoint. Licht ontgoocheld besloten we onze rit verder te zetten.  Na een uur rijden hadden we nog niet veel gezien, maar toen begon het: we zagen de ene wildebeest na de andere. Rond de wildebeesten zagen we ook af en toe oryxen. Het hoogtepunt was een kudde van wel 30 dieren.  Niet alleen de dieren waren fantastisch, ook het landschap trok telkens weer onze aandacht. We zochten nog even door naar giraffen en zebra’s, maar die verschuilden zich goed.

De tocht eindigde bij een lodge. We besloten er iets te eten en kregen heerlijke varianten van een croque monsieur te eten. De lodge was precies een oase in de dorre woestijn. Je kon er onderandere ook minigolfen, helaas zagen mijn medereizigers dit minder zitten :-)

Vanuit de lodge gingen we naar de Fish River Canyon. Een van de toeristische trekpleisters van Namibië. We kochten onze permit in Hobas en reden nog enkele kilometers door naar de canyon. De canyon was indrukwekkend, we werden er allevier stil van. Vanuit het eerste viewpoint gingen we nog naar de hiking trail, waar je tot beneden de canyon kan gaan, maar ‘dayvisitors’ mochten er niet afdalen.

Uiteindelijk besloten we om terug naar onze campingplaats te gaan, onderweg zagen we opnieuw verschillende oryxen, springbokken en wildebeesten. Eventjes dachten we ook een giraf te zien, maar het bleek om een simpele boom te gaan :-)

Bij de camping begon ik wat te twijfelen. De wind was opgekomen en ik had geen zin in opnieuw een nacht zonder slaap. Daarnaast was ik ook nog niet volledig gerust in het gegrom van gisterennacht. We besloten dan maar om een andere campingplaats te gaan zoeken. In de avond hervielen we in onze ritueel: de braai aansteken, eten klaarmaken, eten, alles opruimen en de foto’s bekijken van de afgelopen dagen.