Met dank aan Heather

De rit is vandaag veel vlotter verlopen dan gisteren. We werden slechts één keer tegengehouden door de politie en moesten zelfs geen papieren tonen. Stel je voor! We probeerden enkele vliegtuigmaatschappijen op te bellen om een scenic flight te regelen in Maun, maar telkens viel de verbinding weg tijdens het gesprek. Toen we eindelijk een dorpje naderden en drie streepjes ontvangst hadden op onze gsm, besloten we hiervan te profiteren en de auto aan de kant te zetten om hen opnieuw op te bellen. Het lukte ons om een vlucht te regelen bij Mack Air (= reliable volgens ons boekje, maar nog belangrijker: ze hebben een mooie foto op hun website!) voor 340 euro voor twee personen.

Daarna viel er tot 15.00u niet zoveel te beleven. We checkten in, aten lunch en besloten even te rusten en wat informatie in te winnen over de Okavangodelta en het nationaal park Moremi.

Maar dan begon het: om 15.30u werden we verwacht aan het kantoor van Mack Air, en daar hadden ze een leuke verrassing voor ons: in plaats van 340 euro kostte de vlucht slechts 140 euro omdat er nog twee koppels met ons mee wilden vliegen. Ideaal voor ons dus :-) Een vriendelijke man nam ons mee naar het vliegveld waar hij ons voorstelde aan onze piloot. Al mijn vertrouwen in Mack Air kwijnde weg toen ik zag dat het een vrouw was. Ai ai! ;-)

Om 16.00u kropen we met zeven in het kleine vliegtuigje. Onze pilote, Heather, plaatste het kleine vliegtuigje op de startbaan en niet veel later waren we al de lucht in. We vlogen op ongeveer 150 meter en wat we zagen was adembenemend: we kregen een fantastisch zicht over de delta: van kleine kronkelende riviertjes tot groene moerassen, van grote groepen buffels tot olifantjes die maar een centimeter groot leken. Enig nadeel: ik was vergeten dat ik zeeziek ben en bijgevolg ook kleine-vliegtuigjes-ziek ben. Al snel verdween alle kleur uit mijn gezicht, werd ik wat draaierig en kreeg ik het ontzettend warm. Volgens mij leek het een uitgemaakte zaak: het spuugzakje ging van pas komen. Maar na een kwartier afzien, voelde ik me plots al een stuk beter. Dat was nipt :-) Zo kon ik weer volop genieten van het uitzicht. Een groot uur later waren we terug veilig aan de grond. Hierbij moet ik toch onze pilote bedanken, want ze hield echt wel rekening met me en vloog zo rustig mogelijk. Na nog enkele foto’s van het vliegtuigje keerden we met een prachtige herinnering terug naar ons hotel. Daar genoten we nog even van de vele foto’s en filmpjes.

Morgen rijden we verder richting Ghanzi, de laatste stopplaats in Botswana.