Een overvloed aan dieren

Vandaag kwam de dag wat traag op gang. We moesten heel dat regelen voor we van Etosha konden genieten: boterhammen smeren, camping betalen, permit voor Etosha regelen, tanken, inchecken op de nieuwe camping,... 

Na al deze formaliteiten besloten we om eerst de waterholes ten noorden van Namutoni te bezichtigen. Wat ons eerst en vooral opviel, was dat de afstanden tussen de waterholes enorm groot waren. Nu pas beseften we hoe groot Etosha werkelijk is. Aan de eerste warerhole was het al onmiddellijk prijs: we zagen verschillende zebra's en oryxen drinken van de waterput. Ook tussen de waterputten valt heel wat te beleven, zo zagen we een giraf van op een drietal meter afstand. 

Bij de volgende waterholes hadden we wat minder geluk, de put wat uitgedroogd of er waren geen dieren aanwezig. Bij één waterhole keken wij naar zebra's terwijl een ranger met enkele toeristen naar de andere kant keken. Naar het schijnt lag er een leeuw achter een struik, maar ook na lang zoeken, zagen we niets.

Onze boterhammen aten we op in een omheinde picknickplaats, want nergens anders mag je uitstappen. De omheining stelde echter niet veel voor: een meter hoog en sommige palen lagen al bijna op de grond. We beslisten om terug te keren. We namen nog heel kort een kijkje om te zien of er geen nieuwe dieren bij de waterbekkens stonden en jawel hoor: een schot in de roos. We zagen wel 20 olifanten. Dicht durfden we niet te gaan, want aangevallen worden door een olifant is wel het laatste wat we wilden. Bij de volgende stopplaats zagen we 9 giraffen drinken. Elk om beurt stond er iemand op de uitkijk om te kijken of er geen vijanden naderden. 

De besloten om nog eens terug te gaan naar de olifanten, maar alles was weg. Enfin, dat dachten we toch. Uit het niets stormden dezelfde olifanten terug naar de waterhole. Één vrouwtje was niet gediend met onze aanwezigheid en toeterde met haar slurf, stampte met haar voeten op de grond en kwam wat dichter bij ons. Ondanks onze ervaring bij de Elephant-tracking (als ze dichter komen, blijf je best staan) konden we niet snel genoeg weg zijn. 

Daarna gingen we naar de waterputten ten westen van Namutoni. Dezelfde taferelen kwamen terug: drinkende giraffen, zebra's, oryxen, wrattenzwijnen en duizenden springbokjes. Na een eindje zagen we plots een vijftal auto's bij elkaar staan. We kwamen dichter en ja hoor: in de schaduw van een struik zagen we een leeuw liggen. Even later stond de leeuw op en zocht een betere plaats om verder te luieren. Heel lang konden we hier niet blijven staan, om 17.30u sloot de poort van onze kampplaats en om 19u moesten we al klaar staan voor de nightdrive. Ondertussen kookten Audrey en Tim de aardappeltjes en de groenten, terwijl Martijn en ik keken voor de kippenboutjes.

De nightdrive zelf begon veelbelovend: na nog geen 5km rijden zagen we maar liefst 8! zwarte neushoorns. Ook de kolonie van 20 olifanten was aanwezig bij de waterput. Even later passeerden we ook een vrouwelijke leeuw met een vijftal welpjes. Dichtbij de leeuw liepen ook enkele hyena's. Het tweede deel van de drive was opnieuw een pak minder, maar we konden wel genieten van deze fantastische ervaring. Ons lijstje met welke dieren we willen zien is nu al volledig aangevinkt. Enkel de luipaard zagen we nog niet, maar die kans is absoluut niet groot. We blijven hopen.