Dag 6: afscheid van de jungle

De laatste morgen moesten we al vroeg opstaan. De gids maakte ons om 6 uur wakker door een mislukt gekraai van een haan. Zonder te ontbijten sprongen we in de boot. We gingen vogels spotten bij zonsopgang.

We hadden echter niet veel geluk. We zagen GEEN ENKELE vogel. En dan mag een mens geen ochtendhumeur hebben. Wat we wel voor de tweede keer zagen waren de roze dolfijnen. Die zagen we nog beter en dichter dan de eerste keer. We zagen ook nog aapjes, maar vogels, nee die waren er niet.

Na de nutteloze tocht zat het jungleavontuur er op. We pakten onze zakken, maar schudden eerst alles 10x uit om zeker geen kakkerlakken mee naar huis te hebben. We trokken nog een aantal grappige groepsfoto's en vertrokken terug via de boot en via de bus naar Lago Agrio.

Op de terugweg vertelde Washington trouwens gruwelijke, maar waargebeurde verhalen uit de jungle. Gelukkig vertelde hij die dan pas, anders was ik mijn slaapzak niet uitgekomen.

In Lago Agrio hadden we nog een leuk gesprek met de twee Australiërs en Jeffrey slaagde er zelfs in om hen mee te krijgen op ons vliegtuig richting Quito.

Daar bleven we met 5 slapen in een hostel, terwijl we slechts voor 3 bedden betaald hadden. We sliepen met 2 in een éénpersoonsbed. En toch had ik geen dagen zo goed geslapen. Voordat we gingen slapen hadden we de uitgaansbuurt in Quito, de Mariscal, verkend. Je kan die gerust vergelijken met een tropische versie van de overpoort in Gent.