Van iets te ver, tot iets te dicht

12 juli 2015 - Namutoni, Namibië

Victory!!! Het plan van gisteren heeft gewerkt! Zoals gepland stonden we opnieuw aan de poorten van het park toen het open ging. We reden onmiddellijk door op weg naar de waterhole Twee Palms, samen met wel zes andere jeeps. Er waren dus nog mensen met dit plan. En jawel hoor: samen met de andere jeeps kregen we een mama cheeta te zien, samen met haar twee cubs (= kleintjes). De mama zette zich al snel neer, maar de cubs speelden nog even verder. Mooie foto’s konden we niet echt nemen, daarvoor waren ze iets te ver van onze auto verwijderd, maar wat een belevenis! Van 7.00u tot 9.30u keken we naar de cheeta's, daarna gingen we andere waterholes opzoeken. Toen we rond 12.00u terugkwamen, waren de cheeta's alweer verdwenen.

Ons middagmaal namen we in één van de drie kampen in het nationaal park, namelijk Namutoni. Lang wilden we er echter niet blijven, het waren immers onze laatste uren in het nationaal park. We besloten nog wat waterholes af te schuimen, om er vooral van te genieten. Maar dat was alweer zonder de olifanten gerekend: toen we aan één bepaalde waterhole stonden, sprongen alle antilopen plots weg. Wij zagen op het eerste zicht niets, maar na een aantal minuten zagen we twee olifanten richting het water sloffen. Een ideaal moment om foto’s te nemen … dachten we … Achter onze auto kwam er een meute van wel dertig olifanten af. We hadden echter niets in de gaten en toen ik naar Audrey keek zag ik ze plots op een tiental meter van onze auto staan. Paniek alom, maar gelukkig wandelden ze allemaal mooi onze auto voorbij richting het water.

Aan een andere waterhole zagen we tenslotte nog twee hyena’s in de verte. Hetzelfde verhaal hier: om mooie foto’s te nemen, stonden ze iets te ver, maar een fantastisch moment was het zeker.

Onze tijd in Etosha, alsook het bekende gebied van vorig jaar, zit er op. Morgen trekken we richting de caprivistreek. Het belooft er veel vochtiger te zijn. Wij zijn alvast voorbereid (vandaag namen we onze eerste malariapil), hopelijk is de caprivi ook voorbereid op ons ;-)

5 Reacties

  1. Jan gheselle:
    13 juli 2015
    Dat was alweer een dagje vol belevenissen mooi
  2. Chrysanthe De Pauw:
    13 juli 2015
    Jaaaaaaaaa....!!!!! Haal boven die MOUSKITO-TROPICAL spray!!! Kunnen gevaarlijker zijn dan die kudde olifanten!! Geniet maar houd het veilig!! Doei!!! Spannende lectuur altijd!! Dankje Thomas...vergt toch wat moeite he!!
  3. Lien Blomme:
    13 juli 2015
    Whaaaaaaa Thootje en Autje!!!! Eindelijk eens tijd gehad (jawel, die leerkrachten hebben het altijd zo druk, zeker in de zomermaanden) om jullie blog te lezen! Echt super wat jullie meemaken. Grappig-leerrijk-spannend-.... Nog van dat! Zal wel telkens een inspanning zijn voor jullie om dit aan te vullen, maar blijven doen! Je hebt er een fan bij :-) Heel mooi geschreven, leest supervlot! Wat voor een reis zeg, herinneringen voor het leven! Ben al benieuwd naar jullie foto's! Heel veel groetjes van Cuzko (of hoe wordt het geschreven...) en jullie 2de vogeltje (zijn nog altijd niet overeen gekomen voor de naam ;-) ). Soms wel grappig hoe dominant het blauwtje is! Dikke zoen aan jullie en keep it save he! Xxxxxxxxxxxxxxxxxx
  4. Thomas:
    15 juli 2015
    @Lien: Ocharme, dat vogeltje zal zo nooit een naam van jullie krijgen hé :-) Danku voor de complimentjes!
  5. Lien Blomme:
    15 juli 2015
    By the way... Ze zingen altijd mee als ik piano speel :-)