Op weg naar… niets!

3 juli 2015 - Mariental, Namibië

Zalig opgestaan vandaag: beseffen dat het 2 juli is en dat je nog een hele reis en vakantie voor je hebt staan. Voor de eerste keer kregen we ook een ontbijt geserveerd: het aanbod was geweldig: worstjes, bonen, hesp, salami,… maar je zal er waarschijnlijk niet van verschieten dat ik het hield bij een boterhammetje met choco J

Rond 7.30u zaten we al in de auto richting de Kalahari-woestijn. Weg uit het (voor Namibië) drukke Windhoek en op naar… niets J Een keer dat we buiten het centrum waren, kwamen we zelden nog een auto tegen. Na een viertal uur rijden, waaronder enkele stops om te genieten van het landschap, kwamen we toe in onze eerst lodge.

We werden ontvangen als koningen: er stond een man klaar met een appelsapje en een nat handdoekje (!) om onze handen en ons gezicht wat te verfrissen na de autorit. Even later kregen we onze lodge te zien: een klein huisje met een bed en badkamertje. Alles heel proper, maar het leukste voor ons was de omgeving: er zijn hier wel honderden springbokjes en oryxen die vrij rondlopen. Deze middag zaten we zelfs even te kijken op ons terras naar de dieren. Nietsvermoedend kwam er een oryx genieten van wat schaduw op amper twee meter van waar wij zaten. Toen hij ons echter opmerkte scheerde hij zich zo snel mogelijk weg.

In de late namiddag planden we een sundowner: een rondleiding in een open jeep op zoek naar “game” (=wilde dieren), net voor zonsondergang. Net zoals vorig jaar plaatsten we ons op de jeep, samen met vier andere belgen, en gingen we op zoek naar verschillende antilopen, gnoes, stokstaartjes en jawel, een eerste leeuw. Die kregen we ook te zien op het einde van de rit: we vonden de leeuw op de heuvel. Onze gids stopte er op een tiental meter van en we kregen er de kans om leuke foto’s te nemen. De sundowner eindigde, hoe kan het ook anders, met een prachtige zonsondergang en een lekker pintje: een windhoek lager.

We eindigden onze dag opnieuw met het avondmaal: dit keer kregen we springbok geserveerd. Superlekker, vergelijkbaar met oryx. Morgen leren we de bosjesmannen (een lokale stam) kennen en vertrekken we richting Sossusvlei.

2 Reacties

  1. Jan gheselle:
    4 juli 2015
    Ben blij met je blog tho.als we dit lezen is het alsof we zelf in africa zijn.
  2. Chrysanthe De Pauw:
    4 juli 2015
    Wat een avontuur belooft het te worden!!!! Enjoy very much!!! That's what we wish!!!