Kennismaking met Namibië en de witte neushoorn

Om 5u ging de wekker af. Ik was onmiddellijk wakker en dat kan enkel betekenen dat we op reis gaan. Na 20min vertraging (weliswaar ingecalculeerd, want Tim gaat mee) vertrokken we richting Frankfurt. De rit verliep vlekkeloos. Om 11u30 waren we al in de luchthaven, fantastisch! Ware het niet dat onze vlucht pas om 20.30u vertrok.

Na uren verveling, waarbij Tim ondervraagd werd door de politie (ze dachten dat hij zat was) en ik en Martijn een race hielden 'zo snel mogelijk een bagagekarretje duwen' was het eindelijk aan ons om ons in te checken. Dit deden we dan ook en terwijl we daar verder wachtten op onze vlucht, volgden we even Brazilië-Chili.

Het avontuur was begonnen, er was geen weg terug. Dankzij 'Mr. Martin' hadden we plaatsen gekregen aan de nooduitgangen, lekker veel beenruimte dus. Enig nadeel: telkens er iemand naar het toilet moest, scheen er een lamp in onze ogen. Verder was het een vlotte reis, voor we het wisten, kregen we de melding dat we onze gordels moesten aandoen voor de landing. Tim stelde zichzelf nog even gerust door de stewardes te vragen of een leeuw ooit al een tent aangevallen heeft.

Uiteindelijk landden we veilig op de luchthaven van Windhoek. We schuifden nog even aan langs de douane, keken naar de lange rij mensen die een wapen lieten legaliseren en voor we het wisten stonden we aan de inkomhal van het vliegveld. Onmiddellijk zagen we een man met een blaadje 'Mr. Blomme' staan. We bracht ons, samen met twee vriendelijke Nederlanders, naar Value Car Namibia, het bedrijf waar we onze jeep huurden. Onderweg zagen we onmiddellijk een Baviaan en een Pumba (als in Timon en Pumba).

Bij Value Car kregen we een grondige uitleg: hoe je de daktenten moest uitklappen, hoe je de frigo moest aansteken, hoe je de ruitewissers moet aansteken (richtingaanwijzers en ruitewissers zitten hier omgekeerd, plezier verzekerd op de weg!), hoe je de jeep moet bedienen,... Tijd om te vertrekken! We kropen in onze jeep en onmiddellijk werd het duidelijk dat links rijden hier niet evident zal zijn: de gorden van de chauffeur zit rechts, de versnellingen links en ook het rijden zelf was wennen. We haalden nog snel geld af aan de overkant van de straat en de gingen naar 'De Spar', dé supermarktketen van Namibië.

In de supermarkt viel het ons onmiddellijk op dat er vooral veel blanke mensen aanwezig waren. Enkel het werkvolk had een zwarte huidskleur. We pikten er vertrouwde (the laughing cow) en lokale producten op (een of ander rare worst). Alcohol mochten we niet kopen, op zondag en feestdagen is dit verboden. Wat ons ook opviel, was dat ze echt werk creëerden. Een man om ons te helpen parkeren, twee mensen aan de kassa om alles in zakjes te steken,...

We vertrokken onmiddellijk uit Windhoek en gingen naar onze eersre Lodge: Lapa Lange Game Lodge. Wat we zagen, kan je niet weergeven op foto's: zover je kon kijken zag je lage begroeiing met daaronder zand: het leek wel oneindig. Onderweg stopten we even om te picknicken en om foto's te trekken bij de Tropic Of Capricorn. Na 1 cd begaf de cd-speler het jammergenoeg al en ook de gordel van Martijn hield het niet lang vol. Na een drietal uur kwamen we aan in Mariental, het laatste dorpje voor onze lodge. We tankten er even en gingen verder, maar lang hebben ze ons niet moeten missen. Een kilometer verder veranderde de asfaltweg in een grindweg. We keerden snel terug en vroegen de man aan de garage om de spanning op onze banden te lossen om zeker geen platte band te krijgen op de grindweg.

Rijden op een grindweg viel goed mee: je rijdt een pak trager (60km/u) en wipt wat meer op en neer :-) Jammergenoeg kwamen we onderweg geen dieren tegen, maar dat werd 's avonds goedgemaakt. Plotseling kwamen we aan onze camping: een groene oase in een (tot-dan-toe) land. De lodge was werkelijk prachtig: verzorgd, water, elektriciteit, barbecuemateriaal, wifi,... We hadden het allemaal. Toch sprak er ons maar één iets aan: de witte neushoorns op nog geen 100m van onze campplaats.

Van de receptioniste kregen we nog de kans om aan te sluiten bij een Game Drive en die kans pakten we met beide handen. We sprongen op een open jeep en weg waren we. Wat we zagen tartte alle verbeelding: een zondondergang op de achtergrond en op de voorgrond Oryxen, springbokken, zebra's, giraffen,.. Het was werkelijk prachtig. Op het einde kregen we nog een drankje aangeboden, terwijl we de zon onder de horizon zagen verdwijnen.

Hoewel het nog maar 18u was. was het toch al pikdonker toen we terug aan onze jeep waren. We staken onze tent probleemloos (kuch kuch)in elkaar en staken vervolgens de barbecue aan. Tijd om onthaasten. Iedereen was moe, dus beslisten we al snel om in onze dakrent te kruipen.